Primeira exposição esperantista en Pouso Alegre – Unua Esperanta ekspozicio en Poŭzalegro

Entre os dias 15 e 19 deste mês, o Centro Cultural Cleonice Bonillo Fernandes recebeu a primeira edição da exposição “Esperanto: Uma História Global com Raízes Locais”, um evento inédito que apresentou ao público a trajetória do esperanto e sua forte conexão com a realidade cultural de Pouso Alegre.

Durante o período da exposição, os visitantes tiveram contato com banners temáticos e diversos materiais de divulgação, que contavam a história do esperanto, sua proposta de promover a comunicação entre os povos e sua presença em diferentes partes do mundo. Os materiais também destacaram a atuação local do movimento esperantista, mostrando como uma língua internacional pode criar vínculos sólidos em uma comunidade específica.

A iniciativa reforça a importância de ações culturais acessíveis e educativas para a divulgação do esperanto, despertando a curiosidade de pessoas de todas as idades e incentivando o interesse por uma língua baseada em princípios de neutralidade, cooperação e entendimento entre culturas. Mais do que informar, a exposição cumpriu o papel de aproximar o público de um ideal humanista que permanece atual.

Nesse cenário, a Embaixada do Esperanto de Pouso Alegre destaca-se por seu trabalho contínuo na cidade e na região, estando sempre aberta a divulgar e ensinar o esperanto por meio de cursos, encontros e atividades culturais, fortalecendo o vínculo entre o movimento e a população local.

O evento também antecipa um marco importante: no próximo ano, o Movimento Esperantista de Pouso Alegre completará 25 anos de história. A exposição, além de celebrar o passado e o presente, projeta o futuro do esperanto no município, reafirmando seu papel como ferramenta de integração cultural e diálogo global.

Com iniciativas como essa, Pouso Alegre demonstra que uma ideia nascida para o mundo inteiro pode, sim, criar raízes profundas no cenário cultural local.

_____________

Inter la 15-a ĝis la 19-a de decembro, la Kulturcentro Cleonice Bonillo Fernandes gastigis la unuan eldonon de la ekspozicio “Esperanto: Tutmonda Historio kun Lokaj Radikoj”, senprecedencan okazaĵon kiu prezentis al la publiko la historion de Esperanto kaj ĝian fortan ligon kun la kultura realo de Poŭzalegro.

Dum la ekspozicia periodo, vizitantoj havis la ŝancon konatiĝi kun temaj montriloj kaj diversaj diskonigaj materialoj, kiuj rakontis pri la deveno de Esperanto, ĝia propono faciligi komunikadon inter popoloj kaj ĝia ĉeesto en malsamaj mondopartoj. La materialoj ankaŭ emfazis la lokan agadon de la esperantista movado, montrante kiel internacia lingvo povas krei fortikajn ligojn ene de specifa komunumo.

La iniciato substrekas la gravecon de alireblaj kaj edukaj kulturaj agadoj por la diskonigo de Esperanto, vekante la intereson de homoj de ĉiuj aĝoj kaj instigante scivolemon pri lingvo bazita sur principoj de neŭtraleco, kunlaboro kaj interkultura interkompreniĝo. Pli ol simple informi, la ekspozicio proksimigis la publikon al humanisma idealo, kiu restas aktuale valida.

En tiu kunteksto, Esperanta Ambasadejo de Poŭzalegro reliefigas sian daŭran engaĝiĝon en la urbo kaj la regiono, ĉiam preta diskonigi kaj instrui Esperanton per kursoj, renkontiĝoj kaj kulturaj aktivecoj, tiel plifortigante la ligon inter la movado kaj la loka loĝantaro.

La evento ankaŭ antaŭsignas gravan mejloŝtonon: venontjare la Esperanta Movado de Poŭzalegro festos 25 jarojn da historio. La ekspozicio, krom celebri la pasintecon kaj la nunon, direktas rigardon al la estonteco de Esperanto en la urbo, reafirmante ĝian rolon kiel ilon por kultura integriĝo kaj tutmonda dialogo.

Per tiaj iniciatoj, Poŭzalegro montras ke ideo naskiĝinta por la tuta mondo ja povas krei profundajn radikojn en la loka kultura vivo.

Nia unua kunfratiĝo ĉe la Esperanta Ambasadejo

Nia unua kunfratiĝo ĉe la Esperanta Ambasadejo estis momento plena de emocio, rekontiĝo kaj firmigo de ligoj. Pli ol simpla evento, ĝi simbolis plian paŝon en la konstruado de viva, aktiva kaj engaĝita Esperanto-movado en Poŭzalegro kaj la tuta regiono.

Dum la kunfratiĝo, ni ĝoje anoncis gravan novaĵon: la produktadon de dokumentario pri la 25-jara historio de la Esperanto-movado en Poŭzalegro kaj ĉirkaŭaj urboj. Tiu projekto celas registri memorojn, voĉojn kaj spertojn, kiuj markis nian vojon, kaj konservi ilin por estontaj generacioj de esperantistoj.

La evento estis speciale emociiga pro la kortuŝa parolado de João Otávio, el Poços de Caldas, kiu profunde esprimis la esencon de Esperanto kiel ilo por homa alproksimiĝo, respekto kaj kunfratiĝo inter popoloj. Lia mesaĝo tuŝis ĉiujn ĉeestantojn kaj reafirmis la idealojn, kiuj nin kunigas ekde la komenco.

Ni esprimas sinceran dankon al João Marcos pro lia konstanta apogo al la Movado kaj pro lia sindediĉo instrui la bazan Esperanto-kurson dum la unua duonjaro de 2025. Lia kontribuo estas fundamenta por la kresko kaj fortigo de nia komunumo.

Specialan dankon ni adresas ankaŭ al Liene, mia edzino, kiu ĉiam subtenas la Movadon per ĉeesto, instigo kaj amo, kaj al Ivana, kies bongustaj dolĉaĵoj aldonis varmon kaj guston al nia kunestado. Nia dankemo etendiĝas al ĉiuj, kiuj ĉeestis, partoprenis kaj estis kun ni dum plia jaro de konstruado, lernado kaj espero.

La Esperanta Ambasadejo restas malfermita ne nur kiel spaco, sed kiel ideo: loko de dialogo, kulturo kaj homa proksimeco. Ni antaŭeniras, kune.

Voĉlegado en Heliodora

Hodiaŭ, nia direktoro Fabjo Silva, nome de Esperanta Ambasadejo, vizitis la urbon Heliodora, en la ŝtato Minaso, por speciala lega aktivado. Li voĉlegis la libreton La Verda Stelo, verkitan de li mem, al la infanoj de la antaŭlerneja klaso (Infanĝardeno) ĉe la lernejo Bárbara Heliodora.

Dek kvar scivolemaj infanoj atente aŭskultis, levis la manojn por demandi, entuziasme ripetis novajn vortojn, kaj malkovris, ke Esperanto funkcias kiel neŭtrala ponto inter diversaj kulturoj. La instruistino ĉeestis la momenton kaj notis ideojn por daŭrigi la temon en estontaj klasaj agadoj.

La celo de la vizito estis veki scivolemon, instigi respekton al diverseco, kaj montri, ke lingvo povas kunligi homojn ekde la plej fruaj lernejaj jaroj.

Tiu ĉi aktivado estas parto de la konstanta laboro de Esperanta Ambasadejo por alporti kulturon, inkluzivon kaj interkompreniĝon al lernejoj de la regiono. Ĉi-foje ni ĝuis la valoran subtenon de nia ĉiama subtenanto Paula Silva, kies partopreno helpis fari la sperton pli klara, vigla kaj profunde memorigebla por ĉiuj ĉeestantoj.


Heliodora (Eliodoro) estas ĉarma municipo en la Suda Minaso (Sul de Minas), Brazilo. Ĉirkaŭita de montetoj, kafejoj kaj akvofaloj, ĝi estas parto de la regiono konata pro ĝia natura beleco kaj trankvileco.

La urbo, kun siaj ĉirkaŭ 6.100 loĝantoj, situas tre proksime (nur ĉirkaŭ 55 km) al la grava regiona centro Poŭzalegro, kio faras ĝin facile atingebla loko, tamen konservante sian propran, pacan identecon.

Subtena Kampanjo 2026 – Campanha de Apoio 2026

Helpu nin!

Subtena Kampanjo 2026
Esperanta Ambasadejo 

Esperanta Ambasadejo de Poŭzalegro eniris novan, promesplenan etapon en sia vojaĝo, firmigante sian rolon kiel centron de kultura agado kaj lingva disvastigado. Ĉi-jare ni atingis elstarajn sukcesojn, kiuj klare montras la potencon de kunlaboro inter volontuloj, subtenantoj kaj la loka komunumo.

Unu el niaj plej rimarkindaj atingoj estis la instalado de dulingvaj informŝildoj en la Ŝtata Lernejo Monsinjoro José Paulino kaj ĉe la Civitana Stacio. Tiuj lokoj fariĝis simbolaj punktoj de nia urbo, kie Esperanto kaj la portugala lingvo kunekzistas harmonie. Ili simbolas inkluzivon kaj internacian komunikadon, montrante al ĉiuj, ke Esperanto estas vivanta kaj praktika lingvo en la ĉiutaga vivo.

 

Danke al la subteno de la Leĝo Paŭlo Gustavo, ni sukcesis disdoni pli ol 2.000 libretojn pri Esperanto al lernantoj de 15 urbaj lernejoj de Poŭzalegro, disvastigante la lingvon al centoj da infanoj kaj junuloj. Tiuj libretoj fariĝis valoraj iloj por edukado, inspiro kaj kultura interŝanĝo, helpante al la nova generacio malkovri la ideon de internacia komunikado kaj paco.

 

Krome, ni verkis kaj eldonis novajn libretojn, speciale adaptitajn por infanoj, junuloj kaj plenkreskuloj. Ĉi tiuj materialoj disvastiĝis tra lernejoj, kulturaj centroj kaj eventoj, servante kiel rimedo por pli multaj homoj malkovri la utilecon kaj signifon de Esperanto.

En junio ni kun ĝojo organizis la Futbalan Pokaleton Esperanto, sporta evento en la urbo, kiu kunigis amikecon, lingvon kaj lokan entuziasmon. Ĉi tiu agado ne nur altiris la atenton de la komunumo, sed ankaŭ montris, ke Esperanto estas ilo por kunigi homojn trans lingvaj kaj kulturaj limoj.

Por daŭrigi kaj plivastigi tiujn projektojn, ni invitas vin subteni nin. Ĉiu kontribuo, granda aŭ malgranda, estas esenca por ke ni povu realigi novajn iniciatojn, Esperantigi pli multajn publikajn spacojn en la urbo kaj krei pli da edukaj materialoj por la komunumo. Memoru, ke nia laboro estas tute neprofitcela, kaj ĉio, kion ni atingas, devenas de la sindediĉo de homoj, kiuj kredas je la forto kaj valoro de la internacia lingvo.

Kiel signo de nia dankemo, ĉiuj subtenantoj ricevos nian tradician kalendaron en Esperanto, akompanitan de simbolaj memoraĵoj, kiuj simbolas la vojon, kiun ni kune iras.

 

Kun via apogo, ni povos plifortigi la Movadon, inspiri novajn generaciojn, kaj transformi Poŭzalegron en urbon, kie Esperanto estos integra parto de la ĉiutaga vivo.

Via subteno estas nia forto — aliĝu al ni kaj fariĝu parto de ĉi tiu mirinda historio!

Subtenu nin! 😉 
https://linguainternacional.org/filiacao/

Campanha de Apoio 2026
Embaixada do Esperanto

A Embaixada do Esperanto de Pouso Alegre entrou em uma nova e promissora etapa em sua trajetória, consolidando-se como um centro de ação cultural e difusão da Língua Internacional Esperanto. Neste ano, alcançamos conquistas notáveis, que demonstram claramente a força da colaboração entre voluntários, apoiadores e a comunidade local.

Um dos nossos feitos mais marcantes foi a instalação de placas informativas bilíngues na Escola Estadual Monsenhor José Paulino e na Estação Cidadania. Esses locais se tornaram pontos simbólicos da cidade, onde o português e o esperanto convivem em harmonia. Eles representam inclusão e comunicação internacional, mostrando a todos que o Esperanto é uma língua viva e prática no dia a dia.

Graças ao apoio da Lei Paulo Gustavo, conseguimos distribuir mais de 2.000 livretos sobre esperanto para estudantes de 15 escolas municipais de Pouso Alegre, levando a língua a centenas de crianças e jovens. Esses livretos se tornaram valiosas ferramentas de educação, inspiração e intercâmbio cultural, auxiliando a nova geração a descobrir a ideia de comunicação internacional e paz.

Além disso, produzimos e publicamos novos livretos, especialmente adaptados para crianças, jovens e adultos. Esses materiais foram distribuídos em escolas, centros culturais e eventos, servindo como recurso para que mais pessoas conheçam a utilidade e o significado do Esperanto.

Em junho, tivemos a alegria de organizar a Taça Esperanto de Futebol, um evento esportivo na cidade que uniu amizade, língua e entusiasmo comunitário. Essa atividade não apenas atraiu a atenção da comunidade, mas também mostrou que o Esperanto é uma ferramenta poderosa para unir pessoas além das barreiras linguísticas e culturais.

Para dar continuidade e expandir esses projetos, convidamos você a nos apoiar. Cada contribuição, seja grande ou pequena, é essencial para que possamos realizar novas iniciativas, levar o Esperanto para mais espaços públicos da cidade e produzir mais materiais educativos para a comunidade. É importante lembrar que nosso trabalho é totalmente sem fins lucrativos e que tudo o que conquistamos vem da dedicação de pessoas que acreditam na força e no valor dessa língua internacional.

Como forma de agradecimento, todos os apoiadores receberão nosso tradicional calendário em Esperanto, acompanhado de lembranças simbólicas que representam o caminho que estamos trilhando juntos.

Com o seu apoio, poderemos fortalecer o movimento, inspirar novas gerações e transformar Pouso Alegre em uma cidade onde o Esperanto seja parte integrante da vida cotidiana.

O seu apoio é a nossa força — junte-se a nós e faça parte desta linda história!

Nos apoie! 😉 
https://linguainternacional.org/filiacao/

Entre Palavras (Intervortoj) de Everton Linhares

Entre Palavras (Intervortoj), de Everton Linhares.

Por Fábio Silva

Em seu livro de estreia, o pouso-alegrense Everton Linhares transforma Pouso Alegre — ou Poŭzalegro, em cenário, mapa e metáfora. “Cria” da Associação Zamenhof, onde aprendeu esperanto há mais de quinze anos (na antiga sede da Rua da Tijuca), o autor costura microcontos como bilhetes, rádios, mapas e lembranças para mostrar que a língua planejada é menos um código e mais uma prática de encontro.

A coletânea passeia por pontos pitorescos da cidade (Casa da Cultura Menotti Del Picchia, Praça da Árvore Grande, Teatro Municipal, Morro do Cristo, Parque Francisco Assis Vilela, Sebo São Darwin e a Biblioteca Municipal) e os reencena com um realismo mágico de bolso: um relógio de 1887 abre fendas no tempo; um banco de praça vira sala de aula ao ar livre; uma frequência de rádio noturna sussurra alertas em esperanto; um mapa “Poŭzalegro en Esperanto” revela trilhas secretas. O cotidiano local ganha camada mítica sem perder o cheiro de chuva no paralelepípedo.

A escrita é ágil, imagética e hospitaleira: frases curtas, boa musicalidade, e pequenas chispas em esperanto — bonvenon, amikeco kaj justeco — que o texto traduz pelo contexto, sem pedantismo. O efeito é de fábula urbana contemporânea: tecnologia e memória dançam juntas (“biblioteca flutuante” de 2142; “Vozes do Amanhã” em 2087), enquanto a tese central se repete em variações elegantes: uma língua comum não apaga diferenças; ela fabrica pontes. Algumas peças se destacam pelo acabamento cinematográfico e pelo uso de símbolos do movimento esperantista (a Verda Stelo, a data de 1887), além da delicada metalinguagem de “Entre Palavras”, conto-título que transforma o próprio livro em manual de resistência poética.

Como objeto cultural, o volume também documenta a vitalidade local do esperanto: nomes de ruas, praças, museus e escolas entram como personagens; o leitor de Pouso Alegre se reconhece, o de fora é convidado a visitar. E, ao final, o epílogo devolve o gesto inicial do “saluton!” com um convite simples: conversar é viajar — sem passaporte.

Para quem é?

• Quem gosta de microcontos que misturam memória urbana, afeto e um toque de ficção especulativa.
• Leitores curiosos sobre o esperanto e seu ecossistema cultural no Brasil.
• Moradores e amantes de Pouso Alegre que queiram ver a cidade reimaginada em chave literária.

Onde encontrar?

Você poderá encontrar às versões em PDF e EPUB nos endereços:
PDF: https://mallonge.net/entrepalavras-pdf
EPUB: https://mallonge.net/entrepalavras-epub

Intervortoj (Entre Palavras), de Everton Linhares

De Fabjo Silva

En sia debuta libro, la poŭzalegrano Everton Linhares transformas Pouso Alegre — aŭ Poŭzalegro — en scenejon, mapon kaj metaforon. Ido de la Asocio Zamenhof, kie li lernis Esperanton antaŭ pli ol dek kvin jaroj (en la malnova sidejo ĉe la Strato da Tijuca), la aŭtoro teksas etajn rakontojn el biletoj, radio-elsendoj, mapoj kaj rememoroj por montri, ke la planlingvo estas malpli kodo kaj pli praktiko de renkontiĝo.

La kolekto promenigas tra pitoreskaj lokoj de la urbo (Kulturdomo Menotti Del Picchia, Placo de la Granda Arbo, Urba Teatro, Krista Monteto, Parko Francisco Assis Vilela, “Librovendejo Sankta Darvino” kaj la Urba Biblioteko) kaj re-enscenigas ilin per poŝa magia realismo: horloĝo el 1887 malfermas fendojn en la tempo; parka benko fariĝas subĉiela lernejo; nokta radiofrekvenco flustras avertojn en Esperanto; mapo “Poŭzalegro en Esperanto” malkaŝas sekretajn vojetojn. La loka ĉiutaga vivo akiras mitan tavolon sen perdi la odoron de pluvo sur la ŝtonpavimblokoj.

La skribo estas vigla, bildo-riĉa kaj gastema: mallongaj frazoj, bona muzikeco, kaj etaj fajreroj en Esperanto — bonvenon, amikeco kaj justeco — kiuj estas kompreneblaj per la kunteksto, sen pedanteco. La efiko estas de nuntempa urba fabelo: teknologio kaj memoro dancas kune (“flosanta biblioteko” de 2142; “Voĉoj de la Morgaŭo” en 2087), dum la kerna tezo ripetiĝas en elegantaj variaĵoj: komuna lingvo ne forviŝas diferencojn; ĝi konstruas pontojn. Kelkaj rakontoj elstaras pro filmeca poluro kaj pro la uzo de simboloj de la esperantista movado (la Verda Stelo, la jaro 1887), krome pro la delikata meta-teksta ludo de “Intervortoj”, la titolo-rakonto, kiu transformas la libron mem en manlibron de poezia rezisto.


Kiel kultura objekto, la volumo ankaŭ dokumentas la lokan vivecon de Esperanto: nomoj de stratoj, placoj, muzeoj kaj lernejoj eniras kiel roluloj; la leganto el Poŭzalegro sin rekonas, kaj la eksterulo estas invitata viziti. Fine, la epilogo redonas la komencan geston de “saluton!” per simpla invito: konversacii estas vojaĝi — sen pasporto.

Por kiu ĝi estas?

• Por tiuj, kiuj ĝuas mallongajn rakontojn kun fono de urba memoro, emocia nuanco kaj subtila nuanco de fikcia spekulado.
• Por legantoj, kiuj scivolas pri Esperanto kaj ĝia kultura vivmedio en Brazilo.
• Por loĝantoj kaj amantoj de Poŭzalegro, kiuj deziras malkovri sian urbon tra literatura prisma lenso.

Kie trovi ĝin?

Vi povas trovi ĝin en PDF- kaj EPUB-formatoj ĉe la jenaj ligiloj:
PDF: https://mallonge.net/entrepalavras-pdf
EPUB: https://mallonge.net/entrepalavras-epub