pouso_alegre

Entre Palavras (Intervortoj) de Everton Linhares

by

Entre Palavras (Intervortoj), de Everton Linhares.

Por Fábio Silva

Em seu livro de estreia, o pouso-alegrense Everton Linhares transforma Pouso Alegre — ou Poŭzalegro, em cenário, mapa e metáfora. “Cria” da Associação Zamenhof, onde aprendeu esperanto há mais de quinze anos (na antiga sede da Rua da Tijuca), o autor costura microcontos como bilhetes, rádios, mapas e lembranças para mostrar que a língua planejada é menos um código e mais uma prática de encontro.

A coletânea passeia por pontos pitorescos da cidade (Casa da Cultura Menotti Del Picchia, Praça da Árvore Grande, Teatro Municipal, Morro do Cristo, Parque Francisco Assis Vilela, Sebo São Darwin e a Biblioteca Municipal) e os reencena com um realismo mágico de bolso: um relógio de 1887 abre fendas no tempo; um banco de praça vira sala de aula ao ar livre; uma frequência de rádio noturna sussurra alertas em esperanto; um mapa “Poŭzalegro en Esperanto” revela trilhas secretas. O cotidiano local ganha camada mítica sem perder o cheiro de chuva no paralelepípedo.

A escrita é ágil, imagética e hospitaleira: frases curtas, boa musicalidade, e pequenas chispas em esperanto — bonvenon, amikeco kaj justeco — que o texto traduz pelo contexto, sem pedantismo. O efeito é de fábula urbana contemporânea: tecnologia e memória dançam juntas (“biblioteca flutuante” de 2142; “Vozes do Amanhã” em 2087), enquanto a tese central se repete em variações elegantes: uma língua comum não apaga diferenças; ela fabrica pontes. Algumas peças se destacam pelo acabamento cinematográfico e pelo uso de símbolos do movimento esperantista (a Verda Stelo, a data de 1887), além da delicada metalinguagem de “Entre Palavras”, conto-título que transforma o próprio livro em manual de resistência poética.

Como objeto cultural, o volume também documenta a vitalidade local do esperanto: nomes de ruas, praças, museus e escolas entram como personagens; o leitor de Pouso Alegre se reconhece, o de fora é convidado a visitar. E, ao final, o epílogo devolve o gesto inicial do “saluton!” com um convite simples: conversar é viajar — sem passaporte.

Para quem é?

• Quem gosta de microcontos que misturam memória urbana, afeto e um toque de ficção especulativa.
• Leitores curiosos sobre o esperanto e seu ecossistema cultural no Brasil.
• Moradores e amantes de Pouso Alegre que queiram ver a cidade reimaginada em chave literária.

Onde encontrar?

Você poderá encontrar às versões em PDF e EPUB nos endereços:
PDF: https://mallonge.net/entrepalavras-pdf
EPUB: https://mallonge.net/entrepalavras-epub

Intervortoj (Entre Palavras), de Everton Linhares

De Fabjo Silva

En sia debuta libro, la poŭzalegrano Everton Linhares transformas Pouso Alegre — aŭ Poŭzalegro — en scenejon, mapon kaj metaforon. Ido de la Asocio Zamenhof, kie li lernis Esperanton antaŭ pli ol dek kvin jaroj (en la malnova sidejo ĉe la Strato da Tijuca), la aŭtoro teksas etajn rakontojn el biletoj, radio-elsendoj, mapoj kaj rememoroj por montri, ke la planlingvo estas malpli kodo kaj pli praktiko de renkontiĝo.

La kolekto promenigas tra pitoreskaj lokoj de la urbo (Kulturdomo Menotti Del Picchia, Placo de la Granda Arbo, Urba Teatro, Krista Monteto, Parko Francisco Assis Vilela, “Librovendejo Sankta Darvino” kaj la Urba Biblioteko) kaj re-enscenigas ilin per poŝa magia realismo: horloĝo el 1887 malfermas fendojn en la tempo; parka benko fariĝas subĉiela lernejo; nokta radiofrekvenco flustras avertojn en Esperanto; mapo “Poŭzalegro en Esperanto” malkaŝas sekretajn vojetojn. La loka ĉiutaga vivo akiras mitan tavolon sen perdi la odoron de pluvo sur la ŝtonpavimblokoj.

La skribo estas vigla, bildo-riĉa kaj gastema: mallongaj frazoj, bona muzikeco, kaj etaj fajreroj en Esperanto — bonvenon, amikeco kaj justeco — kiuj estas kompreneblaj per la kunteksto, sen pedanteco. La efiko estas de nuntempa urba fabelo: teknologio kaj memoro dancas kune (“flosanta biblioteko” de 2142; “Voĉoj de la Morgaŭo” en 2087), dum la kerna tezo ripetiĝas en elegantaj variaĵoj: komuna lingvo ne forviŝas diferencojn; ĝi konstruas pontojn. Kelkaj rakontoj elstaras pro filmeca poluro kaj pro la uzo de simboloj de la esperantista movado (la Verda Stelo, la jaro 1887), krome pro la delikata meta-teksta ludo de “Intervortoj”, la titolo-rakonto, kiu transformas la libron mem en manlibron de poezia rezisto.


Kiel kultura objekto, la volumo ankaŭ dokumentas la lokan vivecon de Esperanto: nomoj de stratoj, placoj, muzeoj kaj lernejoj eniras kiel roluloj; la leganto el Poŭzalegro sin rekonas, kaj la eksterulo estas invitata viziti. Fine, la epilogo redonas la komencan geston de “saluton!” per simpla invito: konversacii estas vojaĝi — sen pasporto.

Por kiu ĝi estas?

• Por tiuj, kiuj ĝuas mallongajn rakontojn kun fono de urba memoro, emocia nuanco kaj subtila nuanco de fikcia spekulado.
• Por legantoj, kiuj scivolas pri Esperanto kaj ĝia kultura vivmedio en Brazilo.
• Por loĝantoj kaj amantoj de Poŭzalegro, kiuj deziras malkovri sian urbon tra literatura prisma lenso.

Kie trovi ĝin?

Vi povas trovi ĝin en PDF- kaj EPUB-formatoj ĉe la jenaj ligiloj:
PDF: https://mallonge.net/entrepalavras-pdf
EPUB: https://mallonge.net/entrepalavras-epub

Publicado o livreto “A Estrela Verde” – Publikigita la Libreto “La Verda Stelo”

by

Pouso Alegre – MG. Chegou um livretinho para guardar no coração: A Estrela Verde (La Verda Stelo). É uma história curtinha e ilustrada sobre descobrir palavras que aproximam pessoas — daquelas leituras que você termina sorrindo e já quer reler com alguém do lado. Acompanhar essa jornada é como abrir uma janela: entra luz, entram novas ideias, entra a vontade de conversar sobre amizade, diferenças e como a linguagem pode virar ponte.

O texto é leve, poético e acessível para leitores iniciantes, mas também rende bons momentos para quem media leitura com crianças. Dá para ler em voz alta antes de dormir, levar para a biblioteca da escola, usar numa roda de conversa ou simplesmente imprimir e deixar na mochila para quando aparecer aquele tempinho entre uma atividade e outra.

O melhor: está disponível gratuitamente para baixar, compartilhar e imprimir sem fins comerciais. Se for imprimir em casa, uma dica rápida: papel um pouquinho mais encorpado já deixa tudo com cara de edição caprichada — dobra ao meio, dois grampos e pronto, livreto feito.

Logo mais estará disponível a versão em esperanto.

Baixe aqui e acenda essa estrela por aí:

https://mallonge.net/laverdastelo

Poŭzalegro – Minaso. Alvenis libreto por konservi en la koro: La Verda Stelo (A Estrela Verde). Ĝi estas mallonga, ilustrita rakonteto pri la malkovrado de vortoj kiuj proksimigas homojn — el tiuj legaĵoj, kiujn oni finas ridetante kaj jam volas relegi kun iu apud si. Sekvi tiun vojaĝon estas kvazaŭ malfermi fenestron: enfluas lumo, novaj ideoj, kaj la deziro paroli pri amikeco, diferencoj kaj pri tio, kiel la lingvo povas fariĝi ponto.

La teksto estas malpeza, poezia kaj alirebla por komencantaj legantoj, sed ĝi ankaŭ donas belajn momentojn al tiuj, kiuj mediacias legadon kun infanoj. Oni povas legi laŭte antaŭ ol enlitiĝi, kunporti ĝin al la lerneja biblioteko, uzi ĝin dum babilrondo aŭ simple presi kaj lasi en la dorsosako por kiam aperos tiu momenteto inter unu kaj alia agado.

La plej bona parto: ĝi haveblas senpage por elŝuti, kunhavigi kaj presi sen komercaj celoj. Se vi presos hejme, jen rapida konsileto: iom pli dika papero jam donas aspekton de zorgeme farita eldono — faldu meze, metu du agrafojn, kaj jen: libreto preta.

Tuj aperos la Esperantan version.

Elŝutu ĉi tie kaj lasu tiun verdan stelon brili ĉirkaŭe: 

https://mallonge.net/laverdastelo

Pouso Alegre celebra a Taça Esperanto – Poŭzalegro celebras Esperantan Pokaleton

by
Por Everton Linhares*

Ontem, 1º de junho, a cidade de Pouso Alegre viveu um dia repleto de energia, competição e cultura internacional durante a primeira Taça Esperanto de Futsal, realizada na quadra coberta da Escola Estadual Virgília Paschoal, no bairro São Cristóvão. O evento, que ocorreu das 8h às 14h, chamou a atenção não apenas pela habilidade dos jovens atletas, mas também pela presença da língua esperanto, símbolo de união e diálogo intercultural.

Oito equipes, com atletas de até 12 anos, participaram do torneio: JR Club Interação, Carlos Acutis, Atlheta Academy, Sonho de Criança, Clube Atlético Airton Custódio, CAIC Árvore Grande Futsal, Rogério Reys e Geminho Cidade Jardim Futebol Clube. As partidas foram marcadas por espírito esportivo, respeito e alegria — um verdadeiro exemplo de como o esporte pode educar, conectar e inspirar.

A grande campeã do dia foi a Atlheta Academy, que venceu uma final emocionante contra a forte equipe do Rogério Reys, que conquistou o segundo lugar com muito mérito. Ambas as equipes demonstraram não apenas talento técnico, mas também os valores da cooperação e da persistência — características que refletem os ideais do próprio esperanto.

Durante o evento também aconteceu uma partida amistosa de futebol feminino com duas equipes do bairro.

O evento, organizado pela Embaixada do Esperanto de Pouso Alegre e pela AMBACOVER (Associação dos Moradores dos Bairros Colina Verde e COHAB), com o apoio do Rotary E-club Esperanto Brasil, mostrou que o esporte pode ser uma ponte para o entendimento, especialmente quando acompanhado por uma língua cujo objetivo é justamente a compreensão entre os povos.

Com o sucesso desta primeira edição da Taça Esperanto, os organizadores já se preparam para a segunda, com a intenção de transformar o torneio em uma tradição anual. Acreditamos que o espírito fraterno entre os jovens atletas continuará a crescer — assim como cresce a presença do esperanto em nossa comunidade.

Até o próximo jogo — e que viva o esperanto nas quadras esportivas!

*Everton Linhares é colunista da Embaixada do Esperanto de Pouso Alegre e cobre temas como matemática, cultura, filosofia, sociedade e movimento esperantista.

 

*Verkita de Everton Linhares

Hieraŭ, la 1-an de junio, la urbo Poŭzalegro vivis tagon plenan je energio, konkurado kaj internacia kulturo, dum la unua Pokaleto Esperanto de Futsalo, okazinta en la kovrita korto de la Ŝtata Lernejo Virgília Paschoal, en la kvartalo São Cristóvão. La evento daŭris de la 8-a ĝis la 14-a horo kaj allogis atenton ne nur pro la lerteco de la junaj sportistoj, sed ankaŭ pro la inkludo de la internacia lingvo Esperanto, kiu simbolas unuecon kaj interkulturan dialogon.

Ok teamoj kun infanoj ĝis 12 jaroj partoprenis en la turniro: JR Club Interação, Carlos Acutis, Atlheta Academy, Sonho de Criança, Clube Atlético Airton Custódio, CAIC Árvore Grande Futsal, Rogério Reys, kaj Geminho Cidade Jardim Futebol Clube. La matĉoj okazis en spirito de respekto, ludĝojo kaj sporteca etoso — ekzemplo de kiel la sporto povas eduki, ligi kaj inspiri.

La granda venkinto de la tago estis teamo de Atlheta Academy, kiu venkis en tre ekscita fina matĉo kontraŭ la forta teamo de Rogério Reys, kiu merite konkeris la duan lokon. Ambaŭ teamoj montris ne nur teknikajn kapablojn, sed ankaŭ la valorojn de kunlaboro kaj persistemo — karakterizaĵoj, kiuj reflektas la idealojn de Esperanto mem.

La evento, organizita de Esperanta Ambasadejo kaj AMBACOVER kun la apogo de Rotary E-Klubo Esperanto-Brazilo, montris, ke sporto povas esti ponto al kompreno, precipe kiam ĝi estas akompanata de lingvo kies celo estas interkompreniĝo inter popoloj.

Dum la evento okazis ankaŭ amika virina futbalmatĉo kun du teamoj el la kvartalo.

Kun la sukcesa unua eldono de la Pokaleto Esperanto, la organizado jam preparas sin por la dua, kun la celo fari el la pokaleto jaran tradicion. Ni kredas, ke tiu frateca spirito inter la junaj sportistoj daŭre kreskos, tiel kiel kreskas la ĉeesto de Esperanto en nia komunumo.

Ĝis la venonta matĉo — kaj viva Esperanto en la sportejoj!

*Everton Linhares estas rubrikisto de Esperanta Ambasadejo de Poŭzalegro kaj verkas pri temoj kiel matematiko, kulturo, filozofio, socio kaj la Esperanto-movado.

Esperanta Ambasadejo atingis trian lokon en la Konkurso “Francisco Máñez” 2024

by

Esperanta Ambasadejo fieras pri grava atingo: ĝia direktoro, Fábio Silva, atingis la trian lokon en la internacia konkurso “Francisco Máñez”. Tiu ĉi konkurso, okazinta en Cheste, Hispanio, celis kolekti novigajn ideojn por disvastigi kaj disvolvi la lingvon Esperanto tutmonde. La tria premio de Fábio Silva estas komuna – li dividis ĝin kun hispana partoprenanto – kio reliefigas la internacian karakteron de la konkurso kaj la sukceson de Esperanta Ambasadejo sur tutmonda nivelo.

Pri la Konkurso “Francisco Máñez” 2024

La konkurso “Francisco Máñez” estas aranĝita de kultura societo en Cheste kunlabore kun lokaj Esperanto-asocioj en la regiono de Valencio, Hispanio. Ĝi portas la nomon de Francisco Máñez, eminenta chestano, konata kiel pionira esperantisto en la 20-a jarcento. La celo de la konkurso estas promocii Esperanton tutmonde, invitante ĉiujn interesatajn homojn prezenti novigajn ideojn, kiuj antaŭenigu la lernadon, uzon kaj agnoskon de la lingvo.

La konkurso en 2024 estis la dua eldono de tiu ĉi iniciato kaj atingis grandan partoprenon: entute estis ricevitaj 38 projektoj el pli ol dudek landoj tutmonde. Tio montras ke esperantistoj el ĉiuj kontinentoj entuziasme kontribuis siajn ideojn por la konkurso. Rajtis partopreni individuoj, grupoj kaj asocioj de ajna lando, kio plilarĝigis la eblecojn je diverseco kaj kreemo. La ĵurio konsistis el kvin membroj elektitaj de la organizantoj, kiuj post zorgema studado de la proponoj faris la finan decidon. Por taksi la kontribuojn, oni konsideris kriteriojn kiel noveco kaj originaleco, realigebleco kaj daŭrigpovo, ebla efiko je Esperanto-disvastigo, kaj la klareco kaj kvalito de la prezentado. Tiuj rigoraj takso-kriterioj certigis, ke nur la plej elstaraj ideoj ricevis distingojn.

Rezultoj de la konkurso kaj sukceso de Esperanta Ambasadejo

La rezultoj de la konkurso reflektas la altan nivelon de la proponitaj ideoj. Jen la ĉefaj premiitoj, laŭ la anonco de la ĵurio:
• 1a premio – Françoise Noireau (Francio)
• 2a premio – Pablo Busto (Sevilo, Hispanio)
• 3a premio (komuna) – Fábio Silva (Brazilo) kaj Antonio Alcázar (Teruelo, Hispanio)
• Honora mencio – Gada Azizieh (Valencio, Hispanio)

Gravas rimarki, ke Fábio Silva estis la sola premiito el Sudameriko ĉi-jare, kio substrekas la gravecon de lia atingo en internacia konkurenco. Lia projekto (prezentita nome de Esperanta Ambasadejo) elstaris inter dekoj da aliaj kaj impresis la ĵurion sufiĉe por ricevi trian premion. La unua kaj dua lokoj iris al partoprenantoj el Francio kaj Hispanio respektive, dum al Fábio oni aljuĝis la trian premion egalrajtan kun hispana kolego. Krome, la konkurso atribuis honoran mencion al projekto el Valencio, kio signifas ke entute kvar elstaraj ideoj ricevis rekonon (krom la honorinda mencio).

Por Esperanta Ambasadejo, la sukceso de Fábio Silva en la konkurso estas aparte signifa. Ĝi reprezentas internacian agnoskon de la laboro kaj ideoj, kiujn nia teamo antaŭenigas. La tria premio venas kune kun monpremio de 400 € kaj atestilo, sed precipe ĝi alportas prestiĝon kaj ĝojon al la Esperanto-komunumo en Brazilo. Tio estas la unua fojo, ke reprezentanto de Brazilo (kaj de nia organizo) atingas tian nivelon en ĉi tiu internacia konkurso, kio kompreneble instigas nin plu kontribui kaj partopreni en similaj projektoj estonte.

Inspiro por la Esperanta komunumo

Tiu ĉi rekono havas pli vastan signifon ol nur persona premio. Ĝi montras, ke eĉ el fora lando kiel Brazilo eblas konkuri tutmonde kun sukcesaj ideoj por Esperanto. La organizantoj de la konkurso deklaris, ke ili celas “inspiri kaj mobilizi tutmondan komunumon ĉirkaŭ la internacia helplingvo, antaŭenigante komprenon kaj kunlaboron inter kulturoj”. La atingo de Esperanta Ambasadejo rekte spegulas tiun celon – ĝi estas vivanta pruvo, ke kreemo kaj sindediĉo en nia movado ricevas meritan atenton internacie.

La sukceso de Fábio Silva do servas kiel inspiro por esperantistoj tra la mondo. Ĝi kuraĝigas ĉiujn lernantojn kaj aktivulojn, ke iliaj ideoj kaj projektoj por disvastigi Esperanton efektive povas esti agnoskitaj kaj rekompencitaj sur internacia nivelo. Esperanta Ambasadejo esperas, ke ĉi tiu atingo instigos pli da homoj partopreni en estontaj konkursoj kaj iniciatoj, kiuj celas plibonigi kaj diskonigi Esperanton. Ni konsideras ĉi tiun premion ne nur honoro, sed ankaŭ respondeco por plu labori fervore por la idealo de Zamenhof – kunigi homojn per komuna lingvo en paco kaj amikeco.

Gratulojn al Fábio Silva pro lia elstara atingo! Tuta Esperanta Ambasadejo kaj la loka Movado en Poŭzalegro, Brazilo, festas ĉi tiun sukceson. Ni dankas ĉiujn, kiuj apogis la projekton, kaj ni antaŭĝojas kontribui per pliaj originalaj ideoj por ke Esperanto brilu sur la tutmonda scenejo. Kiel montras la rezulto de la konkurso “Francisco Máñez” 2024, per pasio kaj kreemo ni ĉiuj povas kontribui al la kresko de nia lingvo kaj komunumo. Ni ĉiuj estas parto de tiu venko!

https://valencia.esperanto.es/eo/2025/03/27/rezulto-konkurso-cheste-2024/

Entrega do livreto “O Portão Misterioso” para crianças em Pouso Alegre – Liverado de la libreto “La Mistera Pordego” al infanoj en Poŭzalegro

by

Esperanto nas escolas públicas de Pouso Alegre

Entre os dias 17 e 26 de março, alunos do 5º ano de 15 escolas municipais de Pouso Alegre receberam o livreto “O Portão Misterioso”, escrito por Maria Sobral, de Silvianópolis.

O livro faz parte de um projeto da Embaixada do Esperanto e foi realizado com apoio da Lei Paulo Gustavo. A ideia é apresentar o esperanto, uma língua internacional, de forma divertida e fácil para as crianças.

A história conta as aventuras de Laura, uma menina curiosa que, ao atravessar um portão misterioso, encontra um mundo novo e fascinante, onde as palavras soam e significam coisas diferentes.

Com uma narrativa leve e envolvente, o livro desperta o interesse dos pequenos pelo aprendizado de línguas e pelo contato com outras culturas.

Além de divulgar o esperanto, o projeto também quer estimular a leitura, a criatividade e a comunicação entre as crianças.

A Embaixada do Esperanto em Pouso Alegre destaca a importância de ações como essa para valorizar a diversidade de línguas e culturas.

Com a distribuição gratuita dos livretos, a expectativa é que as crianças se encantem com a história de Laura e, quem sabe, comecem a aprender esperanto — uma língua que promove a união e o entendimento entre os povos.

Esperanto ĉe la publikaj lernejoj de Poŭzalegro

Inter la 17-a kaj la 26-a de marto, gelernantoj de la 5-a klaso en 15 urbaj bazlernejoj de Poŭzalegro ricevos ekzemplerojn de la libreto “La Mistera Pordego”, verko de la aŭtorino Maria Sobral el Silvianópolis.

La libro, rezulto de projekto de Esperanta Ambasadejo, estis realigita per rimedoj de la Leĝo Paŭlo Gustavo kaj celas prezenti tiun internacian lingvon ludeme kaj alireble al infanoj.

La intrigo sekvas Laŭran, scivoleman knabinon, kiu, trairante enigman pordegon, malkovras tute novan kaj allogan mondon, en kiu la vortoj ekhavas malsamajn sonojn kaj signifojn.

Per alloga rakontmaniero, la verko prezentas Esperanton malstreĉe kaj gaje, vekante la intereson de junaj legantoj pri lingvolernado kaj kultura interŝanĝo.

La iniciato celas ne nur diskonigi Esperanton, sed ankaŭ instigi legadon, imagopovon kaj kontakton kun diversaj formoj de komunikado. Esperanta Ambasadejo de Poŭzalegro substrekas la gravecon de tiaj projektoj por altigi la valoron de lingva kaj kultura diverseco.

Per la senpaga liverado de la libretoj, oni esperas, ke la infanoj raviĝos pri la rakonto de Laŭra kaj, eble, faros siajn unuajn paŝojn en la lernado de Esperanto – lingvo kiu en sia esenco portas la ideon de unuiĝo kaj interkompreniĝo inter la popoloj.