Historia Momento en Poŭzalegro: La Unua Esperanta Ekspozicio Atendas Vin!

Ĉu vi pretas malkovri la mondon per la verda stelo?

Hodiaŭ matene, je la 15-a decembro, ni malfermis la pordojn al nova ĉapitro en la kultura vivo de nia urbo. La Kulturcentro Cleonice Bonillo Fernandes fariĝis la hejmo de nia lingvo, kaj ni invitas vin esti parto de ĉi tiu speciala semajno.

​Kion vi trovos tie?

​Ĉi tiu ekspozicio ne estas nur montro de libroj; ĝi estas pruvo de la vivanteco de Esperanto en nia regiono!

  • La Loka Historio: Vojaĝu tra la tempo kaj vidu montrilojn pri la evoluo de la Movado en Poŭzalegro.
  • Esperanta Ambasadejo: Malkovru specialajn objektojn kaj informojn rilate al nia Ambasadejo — la koro de nia agado.
  • Konektado: Spertu la etoson de lingvo, kiu kunigas homojn tra la tuta mondo.

Praktikaj Informoj

​Ne maltrafu la ŝancon, ĉar la tempo estas mallonga!

  • Datoj: Vizitebla nur ĝis la 19-a de ĉi tiu monato.
  • Horaro: Malfermita ĉiutage de la 9-a matene ĝis la 6-a vespere (18h00).
  • Loko: Kulturcentro Cleonice Bonillo Fernandes (tre facile trovebla, en la centra parto de la urbo).
  • Adreso: Placo Senatano José Bento, 2.

Kial via vizito gravas?

​Venu viziti nin ne nur por rigardi, sed por partopreni. Via ĉeesto helpas grandigi nian reliefon kaj montras la forton de Poŭzalegro antaŭ la regiona kaj nacia Esperanto-Movado. Ni bezonas vian energion por daŭrigi ĉi tiun belan laboron!

Venu, vidu, kaj estu parto de la historio! Ni atendas vin!

Antaŭen, Poŭzalegro!

Entre Palavras (Intervortoj) de Everton Linhares

Entre Palavras (Intervortoj), de Everton Linhares.

Por Fábio Silva

Em seu livro de estreia, o pouso-alegrense Everton Linhares transforma Pouso Alegre — ou Poŭzalegro, em cenário, mapa e metáfora. “Cria” da Associação Zamenhof, onde aprendeu esperanto há mais de quinze anos (na antiga sede da Rua da Tijuca), o autor costura microcontos como bilhetes, rádios, mapas e lembranças para mostrar que a língua planejada é menos um código e mais uma prática de encontro.

A coletânea passeia por pontos pitorescos da cidade (Casa da Cultura Menotti Del Picchia, Praça da Árvore Grande, Teatro Municipal, Morro do Cristo, Parque Francisco Assis Vilela, Sebo São Darwin e a Biblioteca Municipal) e os reencena com um realismo mágico de bolso: um relógio de 1887 abre fendas no tempo; um banco de praça vira sala de aula ao ar livre; uma frequência de rádio noturna sussurra alertas em esperanto; um mapa “Poŭzalegro en Esperanto” revela trilhas secretas. O cotidiano local ganha camada mítica sem perder o cheiro de chuva no paralelepípedo.

A escrita é ágil, imagética e hospitaleira: frases curtas, boa musicalidade, e pequenas chispas em esperanto — bonvenon, amikeco kaj justeco — que o texto traduz pelo contexto, sem pedantismo. O efeito é de fábula urbana contemporânea: tecnologia e memória dançam juntas (“biblioteca flutuante” de 2142; “Vozes do Amanhã” em 2087), enquanto a tese central se repete em variações elegantes: uma língua comum não apaga diferenças; ela fabrica pontes. Algumas peças se destacam pelo acabamento cinematográfico e pelo uso de símbolos do movimento esperantista (a Verda Stelo, a data de 1887), além da delicada metalinguagem de “Entre Palavras”, conto-título que transforma o próprio livro em manual de resistência poética.

Como objeto cultural, o volume também documenta a vitalidade local do esperanto: nomes de ruas, praças, museus e escolas entram como personagens; o leitor de Pouso Alegre se reconhece, o de fora é convidado a visitar. E, ao final, o epílogo devolve o gesto inicial do “saluton!” com um convite simples: conversar é viajar — sem passaporte.

Para quem é?

• Quem gosta de microcontos que misturam memória urbana, afeto e um toque de ficção especulativa.
• Leitores curiosos sobre o esperanto e seu ecossistema cultural no Brasil.
• Moradores e amantes de Pouso Alegre que queiram ver a cidade reimaginada em chave literária.

Onde encontrar?

Você poderá encontrar às versões em PDF e EPUB nos endereços:
PDF: https://mallonge.net/entrepalavras-pdf
EPUB: https://mallonge.net/entrepalavras-epub

Intervortoj (Entre Palavras), de Everton Linhares

De Fabjo Silva

En sia debuta libro, la poŭzalegrano Everton Linhares transformas Pouso Alegre — aŭ Poŭzalegro — en scenejon, mapon kaj metaforon. Ido de la Asocio Zamenhof, kie li lernis Esperanton antaŭ pli ol dek kvin jaroj (en la malnova sidejo ĉe la Strato da Tijuca), la aŭtoro teksas etajn rakontojn el biletoj, radio-elsendoj, mapoj kaj rememoroj por montri, ke la planlingvo estas malpli kodo kaj pli praktiko de renkontiĝo.

La kolekto promenigas tra pitoreskaj lokoj de la urbo (Kulturdomo Menotti Del Picchia, Placo de la Granda Arbo, Urba Teatro, Krista Monteto, Parko Francisco Assis Vilela, “Librovendejo Sankta Darvino” kaj la Urba Biblioteko) kaj re-enscenigas ilin per poŝa magia realismo: horloĝo el 1887 malfermas fendojn en la tempo; parka benko fariĝas subĉiela lernejo; nokta radiofrekvenco flustras avertojn en Esperanto; mapo “Poŭzalegro en Esperanto” malkaŝas sekretajn vojetojn. La loka ĉiutaga vivo akiras mitan tavolon sen perdi la odoron de pluvo sur la ŝtonpavimblokoj.

La skribo estas vigla, bildo-riĉa kaj gastema: mallongaj frazoj, bona muzikeco, kaj etaj fajreroj en Esperanto — bonvenon, amikeco kaj justeco — kiuj estas kompreneblaj per la kunteksto, sen pedanteco. La efiko estas de nuntempa urba fabelo: teknologio kaj memoro dancas kune (“flosanta biblioteko” de 2142; “Voĉoj de la Morgaŭo” en 2087), dum la kerna tezo ripetiĝas en elegantaj variaĵoj: komuna lingvo ne forviŝas diferencojn; ĝi konstruas pontojn. Kelkaj rakontoj elstaras pro filmeca poluro kaj pro la uzo de simboloj de la esperantista movado (la Verda Stelo, la jaro 1887), krome pro la delikata meta-teksta ludo de “Intervortoj”, la titolo-rakonto, kiu transformas la libron mem en manlibron de poezia rezisto.


Kiel kultura objekto, la volumo ankaŭ dokumentas la lokan vivecon de Esperanto: nomoj de stratoj, placoj, muzeoj kaj lernejoj eniras kiel roluloj; la leganto el Poŭzalegro sin rekonas, kaj la eksterulo estas invitata viziti. Fine, la epilogo redonas la komencan geston de “saluton!” per simpla invito: konversacii estas vojaĝi — sen pasporto.

Por kiu ĝi estas?

• Por tiuj, kiuj ĝuas mallongajn rakontojn kun fono de urba memoro, emocia nuanco kaj subtila nuanco de fikcia spekulado.
• Por legantoj, kiuj scivolas pri Esperanto kaj ĝia kultura vivmedio en Brazilo.
• Por loĝantoj kaj amantoj de Poŭzalegro, kiuj deziras malkovri sian urbon tra literatura prisma lenso.

Kie trovi ĝin?

Vi povas trovi ĝin en PDF- kaj EPUB-formatoj ĉe la jenaj ligiloj:
PDF: https://mallonge.net/entrepalavras-pdf
EPUB: https://mallonge.net/entrepalavras-epub

Nova Baza Kurso de Esperanto Komenciĝis ĉe la Kulturcentro Cleonice – Nova turma do curso básico de esperanto

Baza kurso 2025 - 1ª sesmonato
Baza kurso 2025 – 1ª sesmonato

 

POŬZALEGRO — Hieraŭ, la 12-an de marto, ĉe la Kulturcentro Cleonice Bonillo Fernandes en Poŭzalegro, okazis la ekscita komenco de nova baza kurso de Esperanto! Dek novaj gelernantoj ĝoje partoprenis la inaŭguran lecionon, kio markas la komencon de ilia vojaĝo en la mirinda mondo de Esperanto. Ĉi tiu nova klaso estas speciale grava, ĉar ĝi estos gvidata de João Marcos, kiu antaŭe estis lernanto ĉe niaj baza kaj daŭriga kursoj kaj nuntempe estas aktiva membro de la Esperanta Ambasadejo. Estas des pli feliĉige, ĉar ĉi tio estas la unua fojo, ke João Marcos memstare zorgos pri kurso.

Ni, ĉe la Esperanta Ambasadejo, elkore bonvenigas ĉiujn tiujn novajn gelernantojn kaj esperas, ke ili malkovros la ĝojon kaj riĉecon de nia lingvo. Samtempe, ni volas denove esprimi nian sinceran dankon kaj gratulon al João Marcos pro lia engaĝiĝo kaj diligento. Li estas inspira ekzemplo de la forto de la Esperanta spirito, kaj ni certas, ke li faros mirindan laboron en ĉi tiu nova rolo.

—–
 
No dia 12 de março, iniciou-se um novo curso básico de Esperanto no Centro Cultural Cleonice Bonillo Fernandes, em Pouso Alegre. Dez alunos participaram da aula inaugural, demonstrando entusiasmo pelo aprendizado da língua internacional. O curso será ministrado por João Marcos, ex-aluno e membro ativo da Embaixada do Esperanto, sendo sua primeira experiência como instrutor. A Embaixada expressou suas boas-vindas aos novos alunos e parabenizou João Marcos por sua dedicação e empenho no ensino da língua.

Aprobita la leĝo por la urba tago de Esperanto en Poŭzalegro.

Leĝo Aprobita: Poŭzalegro Festos la Urban Tagon de Esperanto

Poŭzalegro faris gravan paŝon por agnoski kaj subteni la Movadon de la Internacia Lingvo per la aprobigo de la Leĝo nº 7.956/2024, kiu oficialigas la 15-an de decembro kiel la Urba Tago de Esperanto. Tiu dato, elektita pro la naskiĝtago de Ludoviko Lazaro Zamenhof, la kreinto de Esperanto, fariĝas oficiala tago por celebri kaj diskonigi la kulturajn, lingvajn, kaj pacajn valorojn de Esperanto en la urbo.

Iniciato kaj Aprobo

La leĝo estis proponita de la urba konsilanto Hélio Carlos de Oliveira, kiu emfaze substrekis la gravecon de Esperanto kiel ilo por interkultura komunikado kaj internacia amikeco. Post detala pridiskutado kaj forta subteno en la urba konsilio, la leĝo estis aprobita de la urbestro la 28-an de novembro 2024.

Kion Signifas la Urba Tago de Esperanto?

La Urba Tago de Esperanto celas:

  • Honorigi la historion de Esperanto kaj ĝian fondinton, Zamenhof.
  • Inspiri pli vastan uzadon kaj konon de la lingvo en la loka komunumo.
  • Organizi publikajn eventojn, kursojn, kaj kulturajn agadojn por disvastigi la valorojn de lingva egaleco kaj interkompreniĝo.

Esperanto en Poŭzalegro

Poŭzalegro jam havas aktivan historion en la Esperanto-movado, kun rimarkindaj kontribuoj al la regiona kaj nacia disvastigo de la lingvo. La agnosko de la urba tago plifortigas tiun heredaĵon kaj instigas novajn generaciojn malkovri kaj utiligi la lingvon.

La aprobo de la leĝo koincidas kun renoviĝanta intereso pri Esperanto, ĉefe post la lastatempa 16-a SUMIRE, kiu montris la viglecon de la loka komunumo. Nun, per la Urba Tago de Esperanto, Poŭzalegro, iom post iom, fariĝas modelo por aliaj urboj, instigante ilin sekvi similajn paŝojn.

Jen la oficiala decido en la portugala:
https://mallonge.net/tagodeesperanto

Pouso Alegre deu um importante passo ao reconhecer e apoiar o movimento da Língua Internacional com a aprovação da Lei n.º 7.956/2024, que oficializa o 15 de dezembro como o Dia Municipal do Esperanto. A data foi escolhida em homenagem ao aniversário de nascimento de Lázaro Luiz Zamenhof, criador do Esperanto, tornando-se um dia oficial para celebrar e promover os valores culturais, linguísticos e de paz associados à língua.

Iniciativa e Aprovação

A lei foi proposta pelo vereador Hélio Carlos de Oliveira, que destacou a importância do Esperanto como ferramenta de comunicação intercultural e amizade internacional. Após debates e forte apoio na câmara municipal, a lei foi sancionada pelo prefeito em 28 de novembro de 2024.

O Significado do Dia Municipal do Esperanto

O Dia Municipal do Esperanto tem como objetivos:

  • Homenagear a história do Esperanto e o seu criador, Zamenhof.
  • Inspirar maior uso e conhecimento da língua na comunidade local.
  • Organizar eventos públicos, cursos e atividades culturais para promover os valores de igualdade linguística e compreensão mútua.

Esperanto em Pouso Alegre

Pouso Alegre já possui uma história ativa no movimento esperantista, com contribuições significativas para a divulgação regional e nacional da língua. O reconhecimento do Dia Municipal reforça esse legado e incentiva novas gerações a descobrirem e utilizarem o esperanto.

A aprovação da lei coincide com um renovado interesse pelo idioma, especialmente após o recente 16° Encontro Sul Mineiro de Esperanto (SUMIRE), que destacou a vitalidade da comunidade local. Com o Dia Municipal do Esperanto, Pouso Alegre gradualmente se torna um modelo para outras cidades, inspirando iniciativas semelhantes.

A decisão pode ser acessada pelo endereço:
https://mallonge.net/tagodeesperanto

Raporto pri la 16-a SUMIRE: Sukcesa Esperanto-Renkontiĝo en Poŭzalegro

Raporto pri la 16-a SUMIRE: Sukcesa Esperanto-Renkontiĝo en Poŭzalegro

Pasintan dimanĉon, la 16-a SUMIRE (Sudminasa Renkontiĝo de Esperanto) vigle okazis en la Kulturcentro Cleonice Bonillo Fernandes (Urba Biblioteko), situanta en la centra placo de Poŭzalegro. Tiu ĉi evento estas konsiderata la plej grava de la Esperanto-movado en la regiono, kun entuta partopreno de 22 homoj el 7 malsamaj urboj, kiuj unuiĝis por pasigi tutaĵan tagon de interagado, lernado, kaj kulturo.

Malfermo kaj Matena Programo

La kongreso oficiale komenciĝis je la 9:30 matene, kiam la direktoro de la Esperanta AmbasadejoFábio Silva, omaĝis du elstarajn esperantistojn de Minas-Ĝerajso: Tobias Ferreira kaj Lacorday Andrade. Poste, Ladislau, veninta el Divinolândia – SP, prezentis interesan prelegon pri didaktikaj ludoj por instrui Esperanton, montrante novajn metodojn por instrui la lingvon de maniero ludema kaj efika.

Samtempe, je la 10:30, okazis du paralelaj programeroj:

  • Prelego de Maria Antônia el Silvianópolis, kiu pritraktis pri la graveco de la fungoj en nia ĉiutaga vivo.
  • Fulma Esperanto-kurso gvidata de Wilian Gomes el Ilha Bela – SP, ideala por komencantoj aŭ interesatoj pri la baza lernado de la lingvo.

Je la 11-a matene, la partoprenantoj ĝuis diversajn inspirajn prelegojn:

  • Anna Lobo traktis pri kalisteniko, korpoekzercado kiu emfazas naturajn movadojn por pli bona sano.
  • Poste, je 11:30João Otávio elstarigis la koncepton de kooperativeco kiel vivmaniero, fermante la matenan sesion kun profunda mesaĝo pri kunlaborado.

Posttagmeza Programo

Post agrabla tagmanĝo, la evento rekomenciĝis kun diversaj dinamikaj programeroj:

  • Reilia el São Lourenço gvidis interesan prelegon pri cirklaj dancoj, montrante ilian rolon en kultura esprimo kaj komunuma harmonio.
  • Je la 14:00Wilian Gomes revenis al la podio por paroli pri la arto de interpretado de konferencoj, esenca temo por multlingvaj eventoj.
  • Sekve, Fábio Silva instigis rapidan kaj aktualan diskuton pri artefarita intelekto, kiu vekis viglajn komentojn kaj intereson inter la ĉeestantoj.

La prelegaron brile fermis Carlos Hernándes el Meksiko, kiu kaptis la atenton de ĉiuj kun sia prezento pri sciencfikcio kaj Esperanto, montriĝante kiel Esperanto estas valora ilo ankaŭ en la mondo de fikcia literaturo kaj kreado.

Artisma Fermado

Por la lasta akordo de la tago, la talentulo Tone (Repe – Ritme – Sone) prezentis emocian spektaklon, kantante kantojn kaj deklamante poemojn, kiuj inspiris la ĉeestantojn kaj lasis ĉiujn kun varmaj memoroj pri la tago.

Rigardo al la Estonteco

La 16-a SUMIRE ne nur estis granda sukceso, sed ankaŭ signifa kontribuo al la Internacia Ago-Tago, kiu okazos je la venonta dimanĉo. Jam estis anoncite ke la sekva SUMIRE okazos venontjare en la urbo Machado, promesante plian elstaran renkontiĝon por ĉiuj esperantistoj en la regiono.

La evento montris, ke Esperanto ne nur vivas, sed ankaŭ floras en Sudminasa regiono, fortigante ligilojn inter esperantistoj kaj disvastigante la lingvon al novaj homoj. Dankon al ĉiuj, kiuj partoprenis kaj kontribuis al ĉi tiu memorinda tago!